"Τα σπλάχνα της Εσπέρας"

Και οι γραμμές των οριζόντων της ζωής μου
μαύρες με λίγο *λευχείμον χιόνι,
Και η ψυχή μου *θνήσκουσα που ο Χάροντας βιάζοντας ματώνει.

Και τα ατροφικά κορμιά παιδιών γελάνε
γενιές κάποιου χαώδους τέλους,
Και ακέφαλοι Άγγελοι τυφλοί ,*ολοφυρόμενοι πορεύθηκαν σε κήπους ξένους.

Και η *δυσμή του Ίκαρου οδήγησε
το των ανθρώπων πέταγμα στο *παμδαμάτορα Άδη,
Και ο Ήλιος εντροπιάστηκε και 'κρύφθη στο *παυσίλυπο σκοτάδι.

Και η Γαία επλάγιασε γυμνή
για τους λυκόμορφους δαίμονες *βρώση,
Και οι *ατέρμονες κραυγές συνθλήφθηκαν στου ουρανού τη πτώση.

Και οι *μυκηθμοί του Χάροντα όλο λιβάνι άχνα
τους Θεούς θανάτωσαν στης Θάλασσας τα σλάχνα,
Και το μαραμένο Αύριο κάποιου χθές ψέμα καθώς το κορμί μου χάραζαν ρυάκια απο αίμα.



(2008) Iφιγένεια Δεριζιώτη



-----------------------------
*λευχείμον=αυτό που είναι ντυμένο στα λευκά
*θνήσκουσα=τίνει να πεθάνει
*ολοφυρόμενοι=κλένε με λιγμούς
*δυσμή=το τέλος/ο θάνατος
*πανδαμάτορας=αυτός που δαμάζει τα πάντα
*παυσίλυπο=αυτό που παύει τη λύπη
*βρώση=τροφή
*ατέρμονες=αιώνιες
*μυκιθμοί=μουγκριτά